کد مطلب:369747 پنج شنبه 5 اسفند 1395 آمار بازدید:224
»»» فهرست کتاب
نیایش سی و پنجم
. دعای آن حضرت است در مقام رضا هنگامی که دنیاداران را می دید .
حمد خداوند را رضا به قضای خداوندی را . شهادت می دهم که خدای یکتا روزیهای بندگانش را به عدالت تقسیم کرده و با همه بندگانش به فضل و احسان رفتار کند .
بار خدایا ، درود بفرست بر محمد و خاندان او و مرا به آنچه توانگران را عطا کرده ای مفتون منمای و آنان را به آنچه مرا نداده ای به عجب میفکن ، تا مباد بر آفریدگانت رشک برم و تقدیر تو حقیر شمارم .
بار خدایا ، درود بفرست بر محمد و خاندان او و خاطر من به قضای خود شاد دار و آنجا که تقدیر توست سینه من بگشای و همتی بلند عطاکن و دلم را اطمینانی چنان بخش که به پایمردی آن اقرار کنم که قضای تو جز به خیر و نیکی روان نگشته است . ای خداوند ، سپاس مرا به درگاهت بر آنچه مرا نداده ای افزون تر نمای از سپاس من به درگاهت بر آنچه مرا عطا کرده ای .
ای خداوند ، مرا در امان دار از اینکه به درویشی گمان فرومایگی برم یا به توانگری گمان فضل و شرف . زیرا شریف کسی است که فرمانبرداری تو شرافتش بخشیده باشد و عزیز کسی است که ازپرستش تو عزت یافته باشد .
پس بر محمد و خاندان او درود بفرست و ما را از خواسته ای بهره مند گردان که پایان نپذیرد و به عزتی یاری ده که زوال نگیرد و ما رابه آن ملک ابدی روانه فرمای ، که تو آن خدای یکتایی هستی که به کس نیازت نیست ، فرزندی نیاورده ای و
فرزند کس نبوده ای و تو را هیچ همتا و همسری نیست .